Pioniersgeest

Sommige kunstvormen zijn zo uniek dat ze niet alleen eeuwenlang in stand blijven, maar in de loop der tijd zelfs beter en mooier worden.

Een mooi voorbeeld hiervan is de fijnzinnige methode waarmee Edo Kiriko glas wordt geslepen. De ambachtslieden die deze 200 jaar oude manier van bewerken nog altijd hanteren, zijn trots op hun ouderwetse en veelgeprezen handwerk. Tegelijkertijd zijn het moderne vakmensen en gaan ze zorgvuldig om met de ambachtelijke tradities van hun vak.

“Traditie is een groot, veelomvattend begrip met meerdere betekenissen", vertelt Yoshiro Kobayashi, een Edo Kiriko ambachtsman van de derde generatie. “Mensen worden er niet toe gedwongen en een traditie is ook niet iets wat je met je mee sleept. Ik denk dat een traditie voortkomt uit alledaagse bezigheden van mensen en dat het organisch ontstaat vanuit het herhalen van die bezigheden... iets dat alles met elkaar verbindt.”

Nauwkeurige routine is cruciaal voor de kunst van Edo Kiriko en het vergt jarenlange oefening en training voor iedereen die zich erin wil bekwamen. Net als veel van zijn voorgangers begon Kobayashi op 13-jarige leeftijd zijn opleiding, door in het atelier de kunst af te kijken van zijn vader.

“Destijds hield ik de ervaren vakmensen goed in de gaten en leerde ik door naar ze te kijken. Elke dag was ik wel 10 uur bezig om er goed in te worden", vertelt hij. "Het was echt zwaar werk.”

Hij werkte hard aan het verbeteren van zijn vaardigheden, maar voelde zich pas een echte professional toen hij op 33-jarige leeftijd een speciale award ontving van zijn mentors. Dat is in elk opzicht een eindeloos lange stage, maar de jarenlange training is essentieel voor deze manier van glasbewerking, die aan het eind van de Edo-periode ontstond in de regio rond Tokio. De methode vergt een enorme nauwkeurigheid en het perfectionisme dat onlosmakelijk is verbonden met de Japanse cultuur.

Voor Kobayashi is de complexiteit van zijn werk bepalend voor een hoogwaardig eindproduct. Tegelijkertijd vormt het de basis voor de voldoening en het plezier dat hij aan zijn vak ontleent.

“Ik ben ervan overtuigd dat deze filosofie veel invloed heeft op het werk van een kunstenaar", zegt hij. "De kleinste details zijn van het grootste belang. Daarom besteden we veel aandacht aan alles wat we maken. Het gaat om de persoonlijke voldoening die je als kunstenaar uit je werk haalt.”

Hoewel hij met veel passie praat over het ambacht van Edo Kiriko en er al jaren veel plezier aan beleeft, heeft Kobayashi zijn zoon geen druk opgelegd om in zijn voetsporen te treden, maar hem gestimuleerd om zijn eigen weg te zoeken.

De roep van de familietraditie bleek echter te sterk. En dus ging zijn zoon Yohei hem helpen in het familiebedrijf. Dat leidde tot een frisse blik op het werk, maar betekende ook een voortzetting van het ambachtelijke handwerk dat voorgaande generaties beoefenden en tot in detail perfectioneerden.

“Het is heerlijk om iets te kunnen doen waaraan je zoveel plezier beleeft en waarmee je tegelijkertijd in je levensonderhoud kunt voorzien", zegt Kobayashi. “Ik prijs mezelf gelukkig dat ik dit vak heb gekozen.”